Inmiddels zijn er meer dan 100.000 VU-alumni. Waar kwamen ze na hun studie terecht? In deze rubriek portretteren we drie alumni die dezelfde opleiding deden. Deze keer alumni: lerarenopleiding.
Safae el Haichar (22) is afgestudeerd in 2019, werkt als leraar scheikunde en is ambassadeur van Stichting Slaag Altijd.
Wilde jij altijd al docent worden?
„Absoluut. Op de middelbare school vroegen de docenten al of ik de eerste- en tweedeklassers bijles kon geven. Tijdens mijn studie Biofarmaceutische Wetenschappen heb ik de educatieve minor gedaan. Ik vind het heel leuk om het vak scheikunde - dat niet iedereen in het begin even leuk vindt - tóch interessant te maken met leuke experimenten. Zo vindt iedereen een chemische vulkaanuitbarsting - een explosie met schuim - heel gaaf, toch?”
En daarnaast heb je ook nog de Stichting Slaag Altijd. Vertel!
„Samen met mijn oudere broers, mijn zusje en neef die ook docenten zijn, heb ik de stichting Slaag Altijd opgericht in Amsterdam Nieuw-West. Dit stadsdeel komt niet altijd positief in het nieuws en veel jongeren maken er hun school niet af. Aan de eettafel hadden we het er eens over. Wat zouden we kunnen doen? We besloten een stichting te starten en huiswerkbegeleiding en coaching op sociale vaardigheden aan te bieden.”
„Later zagen we dat het probleem veel dieper zit. Veel jongeren hebben een negatieve instelling en denken dat ze geen plek in de maatschappij verdienen. We zijn toen van richting veranderd en hebben ook rolmodellen uit de buurt gezocht zoals tandartsen, artsen en engineers die hun verhaal delen met de jongeren. We willen hiermee nieuwe overtuigingen vormen, zodat de leerlingen gaan denken: als zij het kunnen, dan kan ik het ook.”
Kun je een succesverhaal noemen?
„We hadden ooit een leerling die op het vmbo zat, maar makkelijk havo kon doen. Hij zag het nut ervan niet en vond het wel prima om taxichauffeur te worden. Een vriend van ons – een arts – hielp hem met bijles. Toen hij vertelde dat hij arts was, vroeg de leerling: ‘Huh, je komt toch ook uit Osdorp?’ Bij dat jongetje zag ik echt een verschuiving plaatsvinden. Hij is later toch doorgestroomd naar havo.”
Elmar van Ee (33) is afgestudeerd in 2015, werkt als leraar geschiedenis en is lerarenopleider.
Hoe ben jij in het onderwijs terechtgekomen?
„In 2007 werkte ik voor een internationale organisatie in Kosovo. We organiseerden zomercursussen voor volwassen studenten om hen een betere toekomst te geven. Daar werd ik een beetje jaloers op de mensen die voor de klas stonden, terwijl ik alleen maar dingen vanachter mijn bureau organiseerde. Kort daarna besloot ik het roer om te gooien.”
Waarom koos je ervoor leraar geschiedenis te worden?
„Ik vind het fascinerend om te zien hoe de wereld verandert, en wie daarvoor belangrijk is geweest. Hoe kunnen we van die geschiedenis leren? Met leerlingen heb ik het daar graag over. Zo spraken we laatst over de Franse Revolutie en hoe we moeten omgaan met de behoefte om te hervormen. Samen nadenken over de toekomst op basis van lessen uit het verleden.”
Ook werd je lerarenopleider. Vertel!
„In een notendop houd ik mij bezig met de ontwikkeling van docenten. Ik begeleid startende studenten, leid docenten binnen onze school op en werp me op onderwijsvraagstukken. Hoe kunnen we bijvoorbeeld stimuleren dat mensen in het onderwijs blijven en doorgroeien? Daardoor zit ik vaak achter in een les en zie ik veel meer dan wanneer ik alleen zelf lesgeef. Dat maakt me als docent beter.”
Wat moet er volgens jou anders op onderwijsgebied?
„Er moet veel meer samenwerking komen. Zowel binnen een school als tussen scholengemeenschappen onderling. We moeten onze kennis delen en bij elkaar in de les kijken hoe het ook kan. Ook moeten we leerlingen meer betrekken bij onderwijsvraagstukken. Zij weten het beste wat een goede les is.”
Amina el Ouati (28) is afgestudeerd in 2015 en werkt als leraar biologie.
Had jij vroeger al weleens gedacht aan dit beroep?
„Ik wilde het vroeger absoluut niet. Op de middelbare school zei ik tegen mijn mentor: ‘No way dat ik ooit docent word’. Maar tijdens het studeren vond ik huiswerkbegeleiding en bijles geven heel leuk. Tijdens de minor besloot ik als bijbaan les te geven. Dat vond ik uiteindelijk zo tof, dat ik er nooit meer mee ben gestopt.”
Wat vond je van de opleiding?
„Tijdens mijn tweejarige master biomedische wetenschappen, was één jaar de onderwijsmaster. Dat vond ik heel leuk. De nadruk lag op reflectie en nieuwe dingen uitproberen. Dat gebruik ik nog steeds. Als iets niet gaat of ik wil iets nieuws doen, ga ik het gewoon proberen en daarna reflecteren wat er beter kan. Als ik de leerlingen bijvoorbeeld actiever wil krijgen, dan probeer ik een nieuwe werkvorm, zoals een spelletjesrace, waarbij degene die als eerst alle antwoorden weet, wint.”
Wat vind jij zo leuk aan lesgeven?
„Als een leerling iets moeilijk vindt en na mijn eerste uitleg denkt: ‘Laat maar zitten’. En ik het daarna op een andere manier uitleg en de frons zie verdwijnen. Dat is heel leuk. Ook lig ik regelmatig in een deuk om de ondeugendheid van kinderen. En als ik tweedeklassers in de eerste les direct zie doorbladeren naar het hoofdstuk voortplanting, moet ik daar om lachen.”
Dat hoofdstuk zal waarschijnlijk altijd het hoogtepunt van het jaar blijven.
„Zeker. Bij de condoompractica is het één groot feest met alle piepschuim penissen. Of als leerlingen per ongeluk orgasme zeggen in plaats van organisme is er veel hilariteit. Als er een oprechte vraag is, ga ik er natuurlijk serieus op in. Maar als ik merk dat ze aan het klieren en uitdagen zijn, dan maak ik er zelf een grapje over.”
