Inmiddels zijn er meer dan 100.000 VU-alumni. Waar kwamen ze na hun studie terecht? In deze rubriek portretteren we drie alumni die dezelfde opleiding deden. Deze keer alumni: Media, Kunst, Design en Architectuur.
Mike Warrink (26) is afgestudeerd in 2018 en runt onder meer een artiestenmanagementbureau.
Waarom koos je voor de bachelor MKDA?
„Ik kwam er pas in mijn laatste jaar VWO achter dat kunst en de theoretische kant ervan mij interesseren. Zodoende kwam ik terecht bij de opleiding die toen net werd gestart. Wat ik leuk vond is dat je leert op interdisciplinaire wijze elk soort beeld te lezen. Of het nu een reclamefolder, kunstwerk, filmstill of foto is. Nog steeds ben ik altijd onbewust bezig met analyseren. Soms moet ik films meerdere keren kijken om die knop uit te zetten."
Wat doe je nu?
„Om mijn vaste lasten te dekken sta ik in het Rijksmuseum op zaal. Daar fungeer ik als een mix van suppoost en host. Ik zorg dat de kunst er aan het einde van de avond nog hangt én ik kan met de kennis die ik heb opgedaan tijdens de opleiding ook nog wat over de kunst vertellen."
„Daarnaast ben ik vijf jaar geleden met mijn vader een onderzoeksproject gestart, genaamd ‘Capturing Creativity’. Met het project onderzoeken we op interdisciplinaire wijze de oorsprong van creativiteit. We vragen kunstenaars hoe zij creativiteit definiëren en duiken dieper in op het creatieve proces van de persoon in kwestie. Inmiddels zijn we al meer dan honderd portretten verder, en zitten onder meer Jimmy Nelson, Danny Vera en Peter Lindberg hier tussen. Het streven is een overzichtstentoonstelling en publicatie in boekvorm."
Ook run je nog een artiestenmanagementbureau. Zit je weleens stil?
Mike lacht. „Weinig. Ik vind mijn werk echt heel leuk. Het bureau is min of meer ongepland ontstaan. Door een onderzoek tijdens de BA kreeg ik de kans om stage te lopen bij de marketing van Paradiso. Dit vervolgde zich uiteindelijk tot werkzaamheden voor de Popronde (een rondreizend showcasefestival). Zodoende leerde ik de muziekindustrie steeds beter kennen, en kwam het tot een punt dat muzikanten mij begonnen te benaderen voor management gerelateerde zaken. Zodoende is OFELIA ontstaan. Ik help nu een aantal artiesten met zaken als management, boekingen, marketing en planning. Het is nog niet winstgevend, maar het geeft erg veel voldoening."
Samya Hafsaoui (25) is afgestudeerd in 2019 en is journalist, presentatrice en schrijfster.
Het ene jaar was je nog fulltime student en het volgende was je overal in de media te zien. Hoe ging dat?
„Tegen het einde van mijn studie schreef ik me in voor het BNN-talentenklasje. Na een bijeenkomst mochten we een opname van De Wereld Draait Door bijwonen. Vlak voor de uitzending begon, vroeg Matthijs van Nieuwkerk aan ons wie hem zou opvolgen na zijn pensioen en voor ik het wist stak ik mijn hand op. Hij zei dat ik dan maar gelijk het promofragment moest presenteren. Dat ging zo goed dat daarna de webserie De Taxi terug en het Ramadanjournaal volgden. Soms voelt mijn werk nog steeds surreëel. Ik word gewoon betaald om leuke mensen te interviewen."
Komt je studie nog van pas?
„Absoluut. Vooral het vak semiotiek ondersteunt me nog steeds. Hierin leerde ik dat mensen beeld altijd interpreteren binnen een bepaalde context. Het maakt dus niet uit wie je bent, wat voor kleding je draagt of wat je zegt. Wat jij bent wordt altijd onderdeel van hun referentiekader."
„Als ik dus kritiek krijg, trek ik me dat niet altijd aan. Natuurlijk wel als het gaat over mijn articulatie of snelheid van praten, want dat is vakinhoudelijke kritiek. Maar als mensen kritiek hebben op mijn hoofddoek, weet ik: het gaat niet om mij, maar om wat het representeert. Ik kan het buiten mezelf zien en het mij niet persoonlijk aantrekken. Het gaat om de mediaversie van mij. De Samya op tv is anders dan de Samya die thuis de afwas doet."
Binnenkort komt je debuutroman uit. Kun je vast een tipje van de sluier oplichten?
„Het gaat over een Marokkaans meisje van in de twintig dat in een koffiezaak werkt. Zij en een collega gaan daten voor hun familie, maar dan wordt ze verliefd op iemand anders. Het is een klassieke driehoeksverhouding in een bicultureel jasje. Tijdens mijn jeugd las ik veel Carry Slee en Francine Oomen, maar daar herkende ik mezelf niet in. Die verhalen bespraken niet de thema’s die ik zelf zag in mijn leven als tiener, zoals het geen seks mogen hebben voor het huwelijk en moeten trouwen rond je 20e. Ik hoop dat er met dit boek een revolutie komt aan verhalen van tienermeisjes die we nu missen in de media."
„Vanaf 27 maart is de roman gratis te downloaden. Van het Fonds ZOZ vanuit het Prins Bernard Cultuurfonds heb ik een subsidie gekregen waardoor het boek gratis is. Ik voelde me er niet goed bij om er geld voor te vragen, omdat ik wil dat het boek voor iedereen toegankelijk is. Voor wie ook graag een boek wil uitbrengen; het fonds staat open voor nieuwe makers."
Liza de Vries (27) is afgestudeerd in 2017 en werkt als foodstylist.
Waarom koos je voor de bachelor MKDA?
„Voordat ik aan de opleiding begon, studeerde ik allround styling aan de Academie Artemis. Dat was heel leuk, maar vooral praktisch en toekomstgericht. Ik wilde graag meer leren over de geschiedenis van design. De opleiding MKDA voelde als een master na mijn HBO-studie waar we design, media, kunst en architectuur bekeken vanuit historisch en theoretisch perspectief. Voor mijn scriptie heb ik de IKEA-gids onder de loep genomen en gekeken hoe de rol van de Nederlandse vrouw in het huishouden door de jaren heen veranderde."
„Nog steeds pluk ik de vruchten van de opleiding. Het geeft me zelfvertrouwen dat ik weet waar dingen vandaan komen. En als ik het niet weet, weet ik hoe ik grondig onderzoek moet doen. Ik zou nooit iets presenteren dat ik louter gebaseerd heb op onderbuikgevoelens. Ik wil mijn ideeën altijd kunnen onderbouwen. Bovendien vind ik de historische context en beweegredenen van kunstenaars belangrijk. Voor je het weet, sla je de plank volledig mis."
Na je opleiding kwam je terecht in de foodstyling. Vertel!
„Tijdens mijn puberteit was ik klaar met de standaard AVG’tjes (redactie: aardappels, vlees, groente) en trok ik mijn eigen plan in de keuken. Mijn ouders waren de proefkonijnen. Mijn liefde voor eten was geboren. Even later ging ik tijdens mijn eerste bijbaantje in de horeca experimenteren met menukaarten en gerechten en die combinatie heb ik inmiddels tot mijn werk gemaakt."
Wat doe je precies?
„Als foodstylist ben ik voornamelijk bezig met het mooi maken van eten. Ik zorg dat het zo aantrekkelijk mogelijk op beeld overkomt. Sommige mensen denken dat ik aan het pielen ben met eten en vinden er niks aan. Ik vind het geweldig. Daarnaast help ik verschillende restaurants met het design van logo’s, websites en menukaarten. Niet te onderschatten, want soms bepaalt een menukaart al of iemand een zaak binnenstapt."
Kun je een paar kneepjes van het vak vertellen?
„Het gerecht moet zo aantrekkelijk mogelijk op beeld overkomen. Door een lens kijken of een gerecht voorgeschoteld krijgen is heel anders. Er bestaan dus trucjes. Zo kun je de streepjes op een gebakken steak aanzetten met schoensmeer of zwarte verf. Bij koffie of bruisend water blaas ik vlak voor de foto met een rietje de juiste belletjes erin. Op sla spray ik water zodat het er frisser uitziet. Al vind ik het zelf juist een uitdaging om met alleen eetbare onderdelen bezig te zijn. En helaas, ik kan niet alles na afloop opeten. Zodra ik klaar ben met de foto is het gerecht koud en moet ik alweer door."
