Ines: „Op de eerste dag van de propedeuse bewegingswetenschappen toog iedereen naar de boekhandel in het hoofdgebouw om studieboeken te scoren. Ik zag twee meiden naar me wenken en herkende ze van de eerste bijeenkomst bewegingswetenschappen. Mariëlle en Monica hadden elkaar al gevonden, ik kwam er als Groningse bij.
De club breidde zich uit met een aantal Brabo's, Marieke, Noël, Sonja en Brynnin, en ook Melvin en Roelof kwamen er bij. We gingen samen stappen, naar Ajax en sport kijken tijdens tussenuren op mijn zolderkamer in de Uiterwaardenstraat. Mariëlle paste op mijn vis Dennis (Bergkamp) in de zomervakantie als ik mijn bijbaantje ging uitoefenen.
We haalden (bijna) allemaal onze opleiding en waaierden uit over Nederland. Het contact met de anderen verwaterde al gauw. Maar Mariëlle en ik bleven contact houden. Een uitgebreid telefoongesprek of via de buzzer zo nu en dan. Gezellige gesprekken, maar ook serieuze dingen. Even een hart onder de riem, of even ons verhaal kwijt kunnen.
Bezoekjes aan het hoge Noorden werden later weekendjes Duitsland met het hele gezin. Een kop koffie in Osdorp of een dagje op Zandvoort in het strandhuisje, of een weekend kamperen. We waren op elkaars bruiloft en bezochten elkaar na de geboorte van onze zoons. Afgelopen jaren zagen we allebei, in bijzijn van de ander, Sara.
Dankzij WhatsApp is het contact nu veel eenvoudiger. Na 30 jaar zien we elkaar nog jaarlijks. We pakken de draad altijd zo weer op. Hoe groot de fysieke afstand ook is, in ons hart zijn we altijd dichtbij elkaar!"
