De oorspronkelijk Amerikaanse studeerde Management, Policy Analysis and Entrepeneurship in the Health and Life Sciences aan de VU en kwam via een stage bij Heineken terecht. Kelsey (32): “Bij mijn sollicitatie biechtte ik maar meteen op dat ik geen bier lustte.”

Het interview vindt plaats in het statige hoofdkantoor in Amsterdam. Voorheen het woonhuis van de familie Heineken. Aan de overkant van de straat wacht een lange rij toeristen tot zij naar binnen mogen bij de Heineken Brewery.

Hoe nam uw carrière zo’n bijzondere wending?

„Al vanaf dat ik een klein meisje was, was het mijn droom om dierenarts te worden. Ik besloot biologie te studeren in Missouri, maar gaandeweg werd die droom steeds kleiner. Toen ik de studie bijna afgerond had, wist ik zeker: ik wil iets anders met mijn leven. Maar wat wist ik niet. Ik vertrok naar Amsterdam om au-pair te zijn voor drie jonge jongens. Na een jaar wilde ik graag weer studeren en vond geheel toevallig aan de VU een master voor biologie-alumni die meer de business kant op wilden. Precies in mijn straatje dus.”

Wat vond u van de master MPA (Management, Policy Analysis and Entrepeneurship in the Health and Life Sciences)?

„Het leukst vond ik de afwisseling in de colleges. De ene maand leerden we over farmaceutische klinische trajecten en de volgende maand over mensenrechten. Hierdoor leerde ik om vanuit verschillende perspectieven naar maatschappelijke kwesties te kijken. Het enige dat ik niet leuk vond was de overdreven lange naam uitspreken. Daarbij was het ook erg wennen om zoveel groepswerk te doen. In Amerika is het studeren veel individueler. Uiteindelijk helpt dat me juist wel bij het werk dat ik nu doe.”

„In Amerika moet je veel op kantoor zijn om te laten zien hoe toegewijd je bent."

Via een stage kwam u zeven jaar geleden terecht bij Heineken. Wat vind u zo leuk aan het werken bij Heineken?

„Het is grotendeels nog steeds eigendom van de familie Heineken en je voelt dat het een familiebedrijf is. Er heerst een vertrouwenswaardig en flexibele sfeer en dat is prettig als je net zoals ik een baby hebt. Zo lang je goed werk levert, is alles in orde. Ik zie nooit tegen een werkdag op. In Amerika moet je veel op kantoor zijn om te laten zien hoe toegewijd je bent. In Nederland – en vooral bij Heineken – wordt er meer vertrouwd op de werknemers.”

„Bovendien ben ik trots op het bedrijf. Met wie ik ook spreek, als ik vertel dat ik bij Heineken werk, glimlachen mensen. Men heeft een positieve associatie met Heineken. Als ik in het buitenland een Heinekenbiertje bestel, denk ik aan alle collega’s die eraan bijdragen dat ik dat op dat moment kan drinken.” 

Welke lessen heeft u geleerd bij Heineken?

„Het belangrijkste dat ik leerde is: toon initiatief. Om alle kansen die ik bij Heineken heb gehad, heb ik zelf gevraagd. Niet omdat het anders niet aangeboden zou worden, maar als je zelf interesse of passie toont, helpen mensen je. Wacht niet tot kansen aangeboden worden. Als je graag iets wil doen, maak het dan kenbaar.” 

 „Als je een baan zoekt, is het sturen van Cv’s niet zo effectief. Het is nuttiger om mensen te benaderen die doen wat jij graag wilt doen."

„Daarnaast is netwerken erg belangrijk. Als je een baan zoekt, is het sturen van Cv’s niet zo effectief. Het is nuttiger om mensen te benaderen die doen wat jij graag wilt doen. Informeer of ze koffie met je willen drinken en vraag hen naar tips of een introductie. Zo ben ik ook via mond-tot-mond reclame bij Heineken terechtgekomen.”

 Wat weten mensen niet over Heineken?

„Heineken is zoveel groter dan alleen het Heinekenbier. Ik zal nooit vergeten dat ik een keer aan een jongen vertelde dat ik voor Heineken werkte en hij bijna neerbuigend reageerde met: ‘Ik drink alleen Amstel’. Wist hij veel dat Amstel ook één van onze merken is. Bovendien is de schaal enorm. In bijna alle landen is Heineken verkrijgbaar en we hebben kantoren in meer dan 80 landen.”

Krijgt u als u vertelt over je baan niet ook vaak dezelfde grappen te horen?

Kelsey lacht. „Absoluut. ‘Krijg je elke dag gratis bier?’, en ‘drinken jullie tijdens werkuren?’ Helaas moet ik hun dan elke keer uit de droom helpen. We hebben alleen 0,0 drankjes tijdens werkuren. Alleen op de vrijdagmiddagborrel is er bier. Nu vind ik het lekker, maar toen ik hier kwam werken lustte ik het niet. Dat biechtte ik maar gelijk op tijdens de sollicitatie. Inmiddels weet ik dat er hier genoeg mensen werken die geen bier of alcohol drinken. Het is gelukkig geen vereiste.”