Kop of munt bepaalde letterlijk het volwassen leven van Niels Vink, manager Client Integrity & Fraud Risk bij International Card Services. Als criminologiestudent stapte hij voor een bijbaantje binnen bij een deurwaarderskantoor en niet bij het naastgelegen advocatenkantoor na het opgooien van een muntje. Hij begon er zijn carrière in de financiele sector en ontmoette er en passant zijn vrouw, met wie hij nu hun eerste kind verwacht. Ook hij werkt momenteel thuis.

ICS is de grootste creditcarduitgever van Nederland en staat voor veilig betalen. Niels Vink houdt zich er bezig met het hele spectrum van financiële fraude. Fraudedetectie bijvoorbeeld, systemen bedenken om verdachte transacties te signaleren zodat je bij klanten kunt navragen of zij die wel zelf hebben gedaan. En chargeback, het terughalen van geld voor klanten bij wie een product niet is aangekomen of die slachtoffer zijn geworden van fraude. Of de uitvoering van de Wet ter voorkoming van het witwassen en financieren van terrorisme (Wwft), waar alle financiële instellingen mee te maken hebben.

Wat betekende de lockdown op 13 maart voor uw werk?
“Ik heb in één weekend de vier teams die ik aanstuur in tweeën geknipt en verdeeld over twee volledig van elkaar gescheiden kantoorpanden. Daarmee spreid je het risico. Bij een uitbraak in het ene team, kan de rest van het team gewoon doorwerken en komt de continuïteit van de dienstverlening niet in gevaar. Dat was een hele puzzel. Fraudedetectie en chargeback zijn cruciale processen, die altijd door moeten gaan om onze klanten veilig te laten betalen. Doordat veel vluchten en pakketreizen werden geannuleerd, moest ik zelfs collega's van andere afdelingen lenen om onze klanten te bedienen. Ook fraudeurs werken door en misbruiken de coronacrisis om consumenten te misleiden om hun geloofsbrieven op te geven en frauduleuze betalingen te doen.”
 

"Tussen wetenschap en praktijk zit nog weleens een gat. Maar de compententies van criminologen zijn de meest gevraagde binnen de bestrijding van economische criminaliteit."

Sloot uw studie Criminologie goed aan bij uw werk in de fraudebestrijding?
“Niet echt. De financiële component ontbrak indertijd bij de VU. Ook al is het een van de belangrijkste drijfveren in de criminaliteit… Ik heb daarom het vak Forensische accountancy gedaan in Leiden. Tussen wetenschap en praktijk zit nog weleens een gat. Maar de competenties van criminologen zijn de meest gevraagde binnen de bestrijding van economische criminaliteit. Statistiek was bepaald niet mijn favoriete vak, maar na drie jaar begon ik het te snappen en te waarderen. Nu is het een van de belangrijkste vaardigheden die ik in mijn werk gebruik. We leerden de basisprincipes uit de psychologie, de sociologie, het recht, hoe je de juiste laadjes opentrekt, kennis combineert, en vragen blijft stellen. Daarom zijn criminologen heel gewild in de financiële sector.”

Hoe deed u het als student?
“Ik werd bijna weggestuurd met een bindend studieadvies en deed er zes jaar over! Maar uiteindelijk rondde ik in één jaar het derde bachelorjaar en twee masterprofielen af, naast mijn werk. Met de ervaring die ik bij de deurwaarder op had gedaan, had ik de overstap gemaakt naar de incassoafdeling van ICS. Daar stelde de manager voor om er ook mijn stage te doen en mijn scriptieonderzoek naar de invoering van een nieuw beveiligingsprotocol en slachtofferschap van creditcardfraude op internet.

Welke docent heeft indruk op u gemaakt?
“Frank van Gemert was met zijn vak Culturele criminologie mijn favoriete docent. Hij maakte met ons een studiereis naar Cleveland en liet ons alle facetten van de criminaliteit zien. Echt geweldig. Een trainingscentrum van de politie, een rechtszaak, de lijkschouwer, de gevangenis, een middag hiken door een ghetto. Stel je voor: loop je daar met vijftien studenten met fotocamera’s in een buurt waar alle winkels zijn dichtgespijkerd behalve de liquor store en de McDonalds. We vroegen de gids: ‘Is dit niet gevaarlijk?’ ‘Nee hoor’, zei hij, ‘want jullie vormen geen bedreiging voor ze.’ Ik vroeg: ‘Maar een doelwit misschien...?’”

"Ik wil dat beslissingen worden genomen op basis van ratio, maar heb geleerd dat dat niet altijd kan."

Na een uitstapje naar de Volksbank keerde u weer terug bij ICS. Waarom?
“Er kwam een vacature voor manager van het team waar ik zelf vandaan kwam. Coachen vond ik heel erg leuk, mensen helpen zich een betere versie van zichzelf te laten worden. Ik was ook nog niet klaar met de organisatie en het product en vakgebied bleven me trekken. Nog eens tien maanden later stapte ik weer in de baan van mijn eigen manager. In deze functie kan ik nog meer tactisch en strategisch bezig zijn, want ik heb nu ook invloed op beleid, op waar wij heen willen in de bestrijding van financiële criminaliteit. Ik wil dat beslissingen worden genomen op basis van ratio, maar heb wel geleerd dat dat niet altijd kan. Beslissingen worden ook op basis van emotie genomen. Niet per se slecht, maar wel iets waar je rekening mee dient te houden, of waar je zelf ook wel eens toe wordt uitgelokt. Ik probeer het analytische en de praktijk met elkaar in evenwicht te brengen.”

U vindt coachen leuk. Heeft u nog een advies?
“Om te groeien moet je dingen oppakken, niet de makkelijke dingen, maar juist de moeilijke, waar niemand zin in heeft of nog niet heeft opgemerkt. Daarmee kun je je profileren. Dat heb ik gedaan binnen het bestrijden van de georganiseerde financiële criminaliteit. In de risicobeheersing moet je continu de balans vinden tussen omzet en winst verhogen en verliezen beperken. Je kunt wel alle transacties blokkeren, maar dan heb je ook geen omzet meer. En je moet ook continu de risicobeperkende maatregelen evalueren: ben ik nog wel met het juiste bezig? Of is de umwelt alweer veranderd?”

"Mijn drive als bestuurslid is om een platform neer te zetten."

U bent bestuurslid van alumnivereniging Crime Still Pays. Wat trok u daarin?
“Je blijft betrokken bij de VU en ontmoet zo nog eens interessante en leuke mensen uit je werkveld. Maar er zit voor mij ook een zakelijke component in: zo wordt het lijntje korter tussen het werkgebied en de organisatie die ik vertegenwoordig, en de opleiding Criminologie. Door de coronacrisis hebben we helaas de Alumnidag Criminologie moeten afzeggen die VU Alumnirelaties, Crime Still Pays en de VU Sectie Criminologie hadden georganiseerd. We hadden een hele leuke koppeling tussen curriculum en praktijk weten te maken. Dat is mijn drive als bestuurslid, om een platform neer te zetten, waarin opleiding, wetenschap, bedrijfsleven en publieke sector vertegenwoordigd zijn. Als iemand nieuwsgierig is: je kunt altijd terecht op onze LinkedIn-groep Crime Still Pays.”